Daphne, Pyke en Fleur
Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik veelal bedenkingen heb bij het gebruik van dieren voor therapie. Zeker als het om prooidieren als konijnen, cavia’s… gaat.
Toen ik gecontacteerd werd door een medewerkster van Revalidatieziekenhuis Inkendaal (https://www.inkendaal.be) in dit verband, was ik echter positief verrast door hun manier van aanpak.
De dames die verantwoordelijk zijn voor dit project hebben hier goed over nagedacht. Zij hebben vooraf een aantal dagen les gevolgd over konijnengedrag- en training bij een deskundige en zijn van plan te gaan werken met clickertraining. De konijntjes zullen worden getraind om tot bij de mensen te komen. Daartoe zal zelfs een (veilige) verhoging worden voorzien, zodat ze daarbij op een bereikbare (aaibare) hoogte komen te zitten voor rolstoelpatiënten. Dus niks gesleur en gezeul met bange konijntjes van schoot naar schoot…
Ook over huisvesting werd nagedacht. Het groepje krijgt een ruime ren met schuilmogelijkheden, die beveiligd is tegen ontsnappen en die enkel toegankelijk wordt voor bevoegden (per badge) en onder begeleiding.
Bij samenstelling van het groepje werd wel bewust gekozen voor heel sociale beestjes, die ook actief het gezelschap van mensen opzoeken. Dergelijke konijntjes vormen qua gedrag eerder de uitzondering dan de regel, maar gezien de rol die ze gaan vervullen, leek dit, ook voor de konijntjes zelf, de beste keuze.
Voorlopig (tot het voorjaar) zit het drietal nog bij een medewerkster, die alvast aan de slag gaat met de clickertraining…
Daphne, Pyke en Fleur 
