Veel konijntjes die bij ons binnenkomen zijn niet in perfecte gezondheid. Sommige problemen zijn te verhelpen: vachtmijt of andere parasieten, geklitte vacht, olifantstanden, ..
Jammer genoeg zien wij echter steeds vaker konijntjes met een dermate ernstige problematiek, dat ze niet meer volledig herstellen en dus niet herplaatsbaar zijn. Ziekten zoals snot, E.Cuniculli, coccidiose, syfilis, oorontsteking,… kunnen chronisch zijn mits niet op tijd behandeld of blijvende sporen nalaten. Konijnen die in het verleden niet de juiste voeding kregen, kunnen daaraan blijvende tand- en/of darmproblemen overhouden.
Aangezien wij enkel kiezen voor euthanasie als een dier lijdt, zonder kans op verbetering of herstel, hebben we ondertussen al vrij veel vaste bewonertjes in het asiel. We proberen deze beestjes nog een kwaliteitsvol, gelukkig leventje te bieden, wat uiteraard heel wat extra werk en kosten met zich meebrengt. Een gift voor hen is steeds van harte welkom!
Een aantal van onze blijvertjes:
Berend & Jade
Berend werd gered door grote dierenvrienden uit de tuin van de buren. Hij liep daar rond in weer en wind, zonder enige schuilmogelijkheid en leek er erg aan toe. Zijn kopje stond helemaal scheef en daarenboven was zijn pels heel vuil, ttz hij zag helemaal roze.
Hij bleek serieuze oormijt te hebben en RX-foto’s wezen uit dat hij, ten gevolge daarvan, een middenoorontsteking had, wat de scheve stand van zijn kop en zijn evenwichtsproblemen kon verklaren. Hij moet dus al geruime tijd met deze aandoening rondgelopen hebben! We vermoeden dat zijn baasjes zijn oren probeerden te behandelen met eosine, wat uiteraard absoluut geen beterschap of genezing heeft gebracht. Behandeling met antibiotica en ontstekingsremmer werd opgestart, echter met weinig resultaat, integendeel, Berend leek alsmaar vaker zijn evenwicht te verliezen en te vallen. Aangezien hij ook vermagerde (ondanks zijn enorme eetlust), werd ook Panacur opgestart, aangezien ik E.Cuniculli vermoedde. Het duurde echter nog meer dan een maand eer deze teddybeer stabiliseerde. De dierenarts had reeds euthanasie aangeraden, maar aangezien Berend zoveel vecht- en levenslust had, wou ik hem nog niet opgeven. Op een bepaald ogenblik begon hij toch bij te komen en wist hij zich dag na dag beter recht te houden. Eens hij sterk genoeg was, opnieuw weken later, werd hij dan ook gecastreerd en gekoppeld aan een voedstertje, Jade, dat werd afgestaan door een studente die de dierenartskosten voor haar konijntje niet kon betalen. Jade heeft na behandeling voor E.Cuniculli permanent een (lichtjes) scheef kopje en neiging tot urinebrand. Deze twee schatten doen het super samen en vormen een heel mooi, hecht koppeltje. Het scheve kopje van Berend mag er dan zielig uitzien, maar zijn gedrag laat in niks merken dat deze lieverd geen levenslust heeft, integendeel. Uiteraard worden hij en zijn vriendinnetje van dag tot dag nauw opgevolgd en wordt hun toestand dag per dag geëvalueerd.
Pippa & Tommeke
Pippa werd eind augustus van dit jaar gevonden langs de weg in Lokeren en naar een dierenarts gebracht. Ze kon haar achterpootjes niet bewegen. De vinder, noch de dierenartspraktijk wilde echter de kosten dragen voor onderzoek. De dierenartsen vonden het echter wel zonde haar te euthanaseren, aangezien zij nog zo levenslustig leek en daarom contacteerden zij ons. Uit RX-foto’s bleek dat Pippa’s ruggetje gebroken is. Vermoedelijk werd ze gegrepen door een wagen, ze had ook een klein wondje aan 1 oor. Aangezien ik reeds ervaring heb met konijntjes met achterhandverlamming (‘rolstoelpatiëntje’ Pimmeke), heb ik niet geaarzeld ook kleine Pippa een zo lang en gelukkig mogelijk leventje te proberen bieden, wat, gezien haar toestand, niet zo vanzelfsprekend is.
Pippa kan zich prima voortbewegen door zich voort te trekken met haar voorpootjes. Daarbij moet echter goed worden opgelet dat zij geen doorligwondjes krijgt. Ze ligt daarom op een dik kussen met daarboven handdoeken. Haar urineblaas dient meerdere keren per dag te worden leeggedrukt, aangezien ze wel “overloop” heeft, ttz eens haar blaas vol is, verliest ze de urine die er nog bijkomt, maar haar blaas zelf niet kan leegplassen. Indien dat niet zou gebeuren zou ze heel vlug een blaasontsteking krijgen.
Het is ook belangrijk haar blaas leeg te drukken vóór ze zelf urine verliest, omdat die anders over haar pootjes en poepje loopt, waardoor ze urinebrand kan krijgen. De keren dat dit toch gebeurt (doordat ik te laat ben en haar blaasje reeds overloopt), wordt haar huid gereinigd en ontsmet om wonden te vermijden en wordt de handdoek verschoont waarop ze ligt/zit. M.a.w. een konijntje waar veel werk en opvolging aan is, maar haar lieve, zonnige karaktertje maakt dit zeker de moeite waard!
Een paar weken geleden kreeg ze ook een partnertje, Tommeke, eveneens een vondelingetje.
Hij was bij binnenkomst graatmager, had serieus “snot”, een traanoogje en olifantstanden.
Foto’s bij de dierenarts wezen uit dat hij ook haken op de kiezen + doorgegroeide tandwortels had.
Hij heeft ook heel gevoelige darmen. Een klein stukje wortel veroorzaakt al meteen diarree. Ondertussen kreeg hij ook al 2x gas in de maag en darmen. Gelukkig kwam hij er, mits intensieve behandeling, telkens weer bovenop. Tommeke is een super schattig, sociaal kereltje. Tommeke heeft ondertussen een meter gevonden, dank aan Els Vandecatsije.